Suchergebnisse

Katastrofa samolotu TU-154 z 10 kwietnia 2010 roku, w której zginęli prezydent Polski, Lech Kaczyński, oraz 95 osób wchodzących w skład prezydenckiej delegacji, miała przede wszystkim konsekwencje ustrojowe - konieczne stało się zapewnienie ciągłości władz państwowych oraz zorganizowanie przyspieszonych wyborów głowy państwa. Kontrowersje w sprawie wypadku, jakie pojawiły się już kilka dni po tragedii, spowodowały jednak także wyraźną polaryzację opinii publicznej. Symbolicznym wyrazem podziału stała się tzw. sprawa krzyża ustawionego przed Pałacem Prezydenckim przez harcerzy w hołdzie ofiarom katastrofy. Język debaty publicznej towarzyszący temu wydarzeniu nabrał z czasem cech swoistych, które chcemy w niniejszym artykule ledwie naszkicować. Zwracamy uwagę na trzy istotne elementy konstytuujące dyskurs okołokrzyżowy: a) kontekst religijny; b) kontekst patriotyczno-martyrologiczny; c) kontekst polityczny. Ukazujemy ponadto, że komunikacja polityczna po 2010 roku unaoczniła jedynie podział społeczny, którego pierwszych symptomów upatrywać należy w rekonfiguracji polskiego systemu partyjnego na przełomie XX i XXI wieku.

Katastrofa samolotu TU-154 z 10 kwietnia 2010 roku, w której zginęli prezydent Polski, Lech Kaczyński, oraz 95 osób wchodzących w skład prezydenckiej delegacji, miała przede wszystkim konsekwencje ustrojowe - konieczne stało się zapewnienie ciągłości władz państwowych oraz zorganizowanie przyspieszonych wyborów głowy państwa. Kontrowersje w sprawie wypadku, jakie pojawiły się już kilka dni po tragedii, spowodowały jednak także wyraźną polaryzację opinii publicznej. Symbolicznym wyrazem podziału stała się tzw. sprawa krzyża ustawionego przed Pałacem Prezydenckim przez harcerzy w hołdzie ofiarom katastrofy. Język debaty publicznej towarzyszący temu wydarzeniu nabrał z czasem cech swoistych, które chcemy w niniejszym artykule ledwie naszkicować. Zwracamy uwagę na trzy istotne elementy konstytuujące dyskurs okołokrzyżowy: a) kontekst religijny; b) kontekst patriotyczno-martyrologiczny; c) kontekst polityczny. Ukazujemy ponadto, że komunikacja polityczna po 2010 roku unaoczniła jedynie podział społeczny, którego pierwszych symptomów upatrywać należy w rekonfiguracji polskiego systemu partyjnego na przełomie XX i XXI wieku. ; The crash of TU-154 plane on 10 April 2010, which killed the Polish president, Lech Kaczyński, and 95 other members of the presidential delegation, had most of all the consequences on the political system - it became necessary to ensure continuity of the state's authorities, and to organize early elections of the head of state. Controversies over the accident, which occurred just a few days after the tragedy, caused a conspicuous polarization of Polish public opinion (Niżyńska, 2010). The so-called "case of the cross" (concerning the cross which was erected in front of the Presidential Palace by a group of Polish scouts in honour of the victims of the disaster) turned out to be a symbolic expression of the split in Polish society. The language of the public debate about that event took on specific qualities that we want only to sketch in the presented paper. We draw attention to three important factors that constitute "the discourse on the cross": a) areligious context, b) a context ofpatriotic martyrdom, c) a political context. Furthermore we tend to show that political communication in Poland after 2010 has revealed only the existing social split, the first symptoms of which are to be sought in the reconfiguration of the Polish party system at the turn of the 20th and 21st century.

The crash of TU-154 plane on 10 April 2010, which killed the Polish president, Lech Kaczyñski, and 95 other members of the presidential delegation, had most of all the consequences on the political system – it became necessary to ensure continuity of the state's authorities, and to organize early elections of the head of state. Controversies over the accident, which occurred just a few days after the tragedy, caused a conspicuous polarization of Polish public opinion (Ni¿yñska, 2010). The so-called "case of the cross" (concerning the cross which was erected in front of the Presidential Palace by a group of Polish scouts in honour of the victims of the disaster) turned out to be a symbolic expression of the split in Polish society. The language of the public debate about that event took on specific qualities that we want only to sketch in the presented paper. We draw attention to three important factors that constitute "the discourse on the cross": a) a religious context, b) a context of patriotic martyrdom, c) a political context. Furthermore we tend to show that political communication in Poland after 2010 has revealed only the existing social split, the first symptoms of which are to be sought in the reconfiguration of the Polish party system at the turn of the 20th and 21st century. ; Katastrofa samolotu TU-154 z 10 kwietnia 2010 roku, w której zginęli prezydent Polski, Lech Kaczyński, oraz 95 osób wchodzących w skład prezydenckiej delegacji, miała przede wszystkim konsekwencje ustrojowe – konieczne stało się zapewnienie ciągłości władz państwowych oraz zorganizowanie przyspieszonych wyborów głowy państwa. Kontrowersje w sprawie wypadku, jakie pojawiły się już kilka dni po tragedii, spowodowały jednak także wyraźną polaryzację opinii publicznej. Symbolicznym wyrazem podziału stała się tzw. sprawa krzyża ustawionego przed Pałacem Prezydenckim przez harcerzy w hołdzie ofiarom katastrofy. Język debaty publicznej towarzyszący temu wydarzeniu nabrał z czasem cech swoistych, które chcemy w niniejszym artykule ledwie naszkicować. Zwracamy uwagę na trzy istotne elementy konstytuujące dyskurs okołokrzyżowy: a) kontekst religijny; b) kontekst patriotyczno-martyrologiczny; c) kontekst polityczny. Ukazujemy ponadto, że komunikacja polityczna po 2010 roku unaoczniła jedynie podział społeczny, którego pierwszych symptomów upatrywać należy w rekonfiguracji polskiego systemu partyjnego na przełomie XX i XXI wieku.

The first aim of the paper is to point out the main areas where linguistic methods may be applied to political science analysis. In the authors' opinion at least four such fields may be distinguished, i.e. political marketing, psychology of politics, media knowledge, political oratory. The material elaborated in the paper is six official speeches of Jarosław Kaczyński, Polish ex-Prime Minister, the leader of Prawo i Sprawiedliwość (Law and Justice) party, that were held during election conventions before parliamentary election in 2007. Special attention has been paid to emotionality of Jarosław Kaczyński's message. Next, the authors analysed in four paragraphs the role of Jarosław Kaczyński's emotional language as means of achieving miscellaneous goals, such as: language as the basic component of a political effigy, language as a way of expressing emotions, language as a way to attract media attention and language as the means of persuasion and domination. By analysing the language of the particular political leader the authors tried to show the functionality of applying linguistic methods to political science research.